របាំប្រពៃណី

  របាំគីជាសិល្បះមួយប្រភេទដែលប្រជាជនខ្មែរនិយមចូលចិត្ដ
ក្រោយពីរដូវច្រូតកាត់រួចរាល់ហើយនោះ។
 របាំមានច្រើនប្រភេទដែលធ្វើអោយអាម្មរណ៏អ្នកទស្សនា
ដក់ចិត្ដជាប់ក្នុងផ្នត់គំនិតជាដរា
ហើយរបាំនេះមិនចេះសាបសូន្យឡើយ
ទោះបីប្រទេសជាតិមានការអភិវឌ្ឈក៏ដោយ ព្រោះ វាជាគឺជាផ្នែកមួយនៃសិល្បះជាតិខ្មែរតាំងពីបុរាណ និងភាគច្រើនត្រូវបានគេប្រើទៅតាមពិធីបុណ្យនីមួយៗ។
របាំមានច្រើនប្រភេទដូចជា :
    



+របាំត្រុដិ របាំនេះជារបាំប្រជាប្រិយមួយបែបដែលគេនិយមលេងតែក្នុងពេលចូលឆ្នាំខ្មែរ ដើម្បីផ្ដាច់ឆ្នាំចាស់ចូលឆ្នាំថ្មី និងដើម្បីប្រសិទ្ឋសព្ទសាធុការពរជូនដល់អ្នកស្រុកក្នុងក្នុងឪកាសចូលឆ្នាំថ្មីនោះផង។  ដូចច្នេះនៅពេលចូលឆ្នាំ គេតែងលេងរបាំនេះដើម្បីកំចាត់ចង្រៃឧបទ្រពផង  ថ្វាយព្រះអាទិត្យផង  ដើម្បីអង្វរករសុំភ្លៀងអោយស្រេចតំាងពីរដើមឆ្នាំ ពេលចូលឆ្នាំដូចនេះដែរ។
   
+របាំស្នែងទន្សាង :  គេលេងនៅក្នុងវាំងតែក្នុងព្រះរាជពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំ ហើយ របាំនេះដែរមានដើមកំណើតមកពីជនជាតិព័រ សំរាប់លេងនៅពេលប្រកបពិធិអ្វីមួយយកលំនាំតាមរបរគ្នាគេជាអ្នកប្រមាញ់។
   
+របាំគោះអង្រែ :  កាលពីសម័យដើម គេនិយមលេងរបាំនេះសឹងតែគ្រប់ភូមិស្រុក។ ប៉ុនតែមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ នៅសេសសល់បន្ដិចបន្ដួចតែកន្លែងណាដែលមានអ្នកចង់ថែរក្សាទុកនូវប្រពៃណីនេះ ឬ កន្លែងណាដែលឆ្ងាយពីទំនាក់ទំនងជាមួយអរិយធម៏បរទេស ដូចជាសំរោងចុងកាល់ ជាំក្សាន្ដជាដើម។
   
+របាំយីកេ :  របាំនេះមានទំាងពីយូរយាងណាស់មកហើយ ហើយគច្រើនលេងរបាំនេះ នៅពេលបុណ្យទាន ឬ នៅពេលលំហែពីកិច្ចការស្រែចំការ។
   
+របាំឆៃយ៉ាំ : គេនិយមលេងញឹកញាប់ណាស់ក្នុងពិធីបុណ្យទានដូចជា បុណ្យផ្កា  កថិន  បំបួសនាគ ជាដើម ។  របាំឆៃយ៉ាំធ្វើអោយបរិយាកាសបុណ្យមានសភាពអឹកធឹកណាស់ ព្រោះ ចង្វាក់ភ្លេងនៃរបាំនេះមានសន្ទុះហឹកហាក់ ស្របតាមកាយវិការលោតចុះ លោតឡើង ញាក់មុខ ញាក់ខ្លួន ក្រមាច់ក្រមើម គួរអោយអ្នកស្ដាប់ រឺ អ្នកមើលរីករាយចិត្ដជាខ្លាំង។
​​​   
+ របាំរាំវង់:  គេនិយមលេងរបាំនេះ នៅពេលបុណ្យចូលឆ្នាំ ក្នុងពិធីជប់លៀង ក្នុងឪកាស អាពាហ៏ពិពាហ៏ រឺ ក្នុងពិធីបុណ្យទានក្នុងគ្រួសារដែរ។
     
+របាំក្ងោក : ជារបាំប្រជាប្រិយមួយបែប ដែលគេប្រទះឃើញ ជាពិសេសនៅតំបន់ប៉ៃលិន ។ របាំនេះគេនិយមលេងនៅពេលចូលឆ្នាំ និងដើម្បីអោយបណ្ដាជនមើលកំសាន្ដ។
    
+របាំតន្ដី : របាំតន្ដីនេះថាជារបាំព្រះរាជទ្រព្យ ព្រោះជារបាំរបស់ស្ដេច ហើយ គេនិយមលេងតែក្នុងវាំងស្ដេច ដូចជាលេងនៅពេលបួងសួង   លេងថ្វាយអាទិទេព និង  ថ្វាយវិញ្ញាណក្ខន្ឋស្ដេច ដែលបានចូលទិវង្គត់ហើយ។